แนวทางที่ 3
การออกซิไดซ์ด้วยสารเคมี (Chemical Oxidation) เป็นกระบวนการเติมสารออกซิไดซ์ลงไปทำปฏิกิริยากับสารปนเปื้อนในชั้นน้ำใต้ดิน เพื่อเปลี่ยนสารปนเปื้อนที่มีพิษให้มีความเป็นพิษน้อยลง โดยสามารถใช้บำบัดสารอินทรีย์หลากหลายชนิด รวมไปถึงสารที่สามารถบำบัดด้วยวิธีทางธรรมชาติได้ยาก สารออกซิไดซ์ที่นิยมใช้ ได้แก่ โปแตสเซียมเปอร์แมงกาเนต (KMnO4) ตัวอย่างสารปนเปื้อนที่เหมาะสมในการใช้วิธีการออกซิไดซ์ด้วยสารเคมี ได้แก่ สารประกอบที่ไม่อิ่มตัวหรือมีพันธะคู่ในโมเลกุล เช่น unsaturated aliphatic (เช่น trichloroethylene [TCE]) และ aromatic compounds (เช่น เบนซีน)
ในการใช้โปแตสเซียมเปอร์แมงกาเนต ในปฏิกิริยาออกซิไดซ์ซึ่งเป็นครึ่งปฏิกิริยาของปฏิกิริยารีดอกซ์ โปแตสเซียมเปอร์แมงกาเนตจะทำหน้าที่เป็นตัวออกซิไดซ์ คือสารที่จ่ายหรือสูญเสียอิเล็กตรอนออกไปให้กับสารปนเปื้อน ซึ่งสารปนเปื้อนนี้จะทำหน้าที่เป็นตัวรีดิวซ์หรือตัวรับอิเล็กตรอน เกิดเป็นสารที่ไม่เป็นอันตราย ยกตัวอย่างเช่น เมื่อโปแตสเซียมเปอร์แมงกาเนต (KMnO
4) ทำปฏิกิริยากับ ไตรคลอโรเอทิลีน (TCE) จะเกิดการจ่ายอิเล็กตรอนจาก KMnO
4 เกิดเป็น MnO
2 เมื่อ TCE รับอิเล็กตรอนก็จะเกิดการสลายตัวเป็น Cl
− และ CO
2 ดังสมการ
C2HCl3 + 2KMnO4 → 2K+ + 2MnO2 + 3Cl− + 2CO2 + H+
| 
